14 Mayıs 2009 Perşembe

PŞŞT!...KARDEŞ?

Sağına soluna bakma, sana sesleniyorum…Evet sana. Bu satırları okuyan sen değil misin? Nihayet anladın. Sana sesleniyorum bu satırlardan sessiz sessiz. Bağırıp çağırmam hep sessiz. Beni okuduktan sonra bir köşeye atma emi. Ben okunmak isterim. Buruşturulsam da fark etmez, yeter ki okusunlar beni. Okundukça çoğalan bir canlıyım ben. Okuduktan sonra beni bir otobüs veya vapurun koltuğunda unutabilirsin gönül rahatlığıyla, gücenmem. Yeter ki çöpte bulmayayım kendimi. Belki bir seven çıkar beni çok fazla yıpranmadan sıcak bir ortamda yer bulurum kendime. Belki gaddarın biri beni soba yakmak için kullanır kim bilir? Çıtır çıtır yanarken çıkan sesle ilk kez duyulur çığlığım...İroni denen şey bu olsa gerek. Şimdiden teşekkürler, sevgiler.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder